GEJGERE

06.03.2017


GEJGERE

Ah gejgere imkan varmı seni unutmaya?
Ahırlardan azmı gübre taşıdık ahbunluğa
Bacaklarımız yamıla yamıla
Abilerimden biri önde ben arkada
Gücüm yetmez kollarım sanki uzardı
Gübreler ıslak taş gibi ağırdı

Her yöreye göre değişiyor isimler.
Ama her yörede aynı yaptığı işler.
Hele bir kısmıda dama çıkardı gübreler
Kuruyup gelirdi danaların altına
Temiz kalmaların sağlardı

Alıp tarlalara götürürdük daş toplamaya
Toplanan taşları
Taa taşırdık uzaktaki komşu sınırına
Yine birileri önde bense arkada
Bacaklar giderken yalpa yalpa
Daha çocuktum, oyun çağlarımda

Ev yapılacak,kerpiç kesilecek
Yine lazım gejgere
Çamurlar yapılır günlerce
Girip çığnarsın çizmelerle
Gejgereyi koyarsın yere
Doldururlar kürekle
Yine birileri önde bense geride
Ortamızda gejgere.

Kışlık odunlar kırılır harman yerinde
Yine yerini alır gejgere
Odunlar doldurulur tam tepeleme
Doğru odun konulan yere
Taşırsın saatlerce
Görsün gençlerimiz öğrensin,
Merak ederlerse.
Atalarımız babalarımız bunu nasıl niye?
Ne şartlarda kullanmış diye?
Çok insanımız var bilmezler
Görse sorar hele gardaş bune?
Gejgereee...

Süleyman Özpınar​.
29.05. 2015. Cuma




Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.