GÜRÜN BAŞIMIN BELASI

23.11.2017


GÜRÜN BAŞIMIN BELAS

Ben mecbur terkettim güzel ilçemi.
Zaman geçti kafa anca dank etti.
Gurbet bize attı çelik kementi.
Gurbeti bırakıp gelemiyomki.

Derler iki sıra dağın arası.
Gürün değil mekanların âlâsı.
Çeker beni bir başımın belası.
Belayı satıpta gelemiyomki.

Tutuldum aşkına çekti bağrına .
Hançerleri vurmuş kalbin sağına.
Ben aşığım,Gürün'ün birtek taşına.
Taşları kırıpta gelemiyomki.

Kalbimin yarısı orada kaldı.
Dumanlar çıkıyo ciğerim yandı.
Bizi bekleyenler bağlıyız sandı.
Bağları kırıpta gelemiyomki..

Nasıl edem nasıl gidemiyomki.
Bağlandı kollarım çözemiyomki.
Bitti kelimeler yazamıyomki.
Kalemi kırıpta gelemiyomki.

Aha bak burası diyolar gürün.
Hele biraz daha gurbette sürün.
Sanırımki yaza kalmaz ölürüm.
Yazlara çıkıpta gelemiyomki.

20 Ekim 2014 Pazartesi
Şair: Süleyman Özpınar.




Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.