KÖSTEBEKLER

17.03.2023

KÖSTEBEKLER

Gürün benim ölümüne sevdiğim 
Sanki bir parçası gibi canımın.
Ayrıca baba ocağım,
Atalarımın yurdu,Ana kucağım.
Oranın daşı toprağı dahi bana ilham verir .
O tek katlı evleri.
Önünde yeşilin her rengiyle süslenmiş bahçeler.
Yeşili dahada yeşil yemyeşil olsaydı,
Keşke o güzelliklere el sürmeseler.
O pınarlar yerli yerinde kalsaydı.
Her mahallede akan çeşmeler.
Tohma çayının kenarlarında,
Ne duvar vardı nede paslı demirler.
Dalardı suyun her yrinden kazlar ve ördekler.
Derin gölleri vardı ,
Oralar bizim mekanımızdı
Yazın yakıcı sıcaklığında gençler o göllere dolardı.
O tertemiz yürekli insanlar
Hep birbirinin yardımına koşsaydı.
Bir evde pişen yemekten,
Allah ne verdiyse,
Bir tabakta yan komşuya ulaşsaydı.
Bunlar olduğu gibi kalsa ne vardı.
Hep devam etseydi eski komşuluklar,
Eski gelenek ve görenekler.
Nolur yani hep aynı kalsaydı eski güzellikler?
Hatır gönül için koşsaydı bir birini sevenler.
Kırılmasa,incinmese gönüller.
Mutluluğa doğru çırpınsaydı o güzel yürekler.
Her insana,her kesime ulaşsaydı yapılan hizmetler.
Her kovana bir çomak dürtmeseler.
Girmese aralara ara bozan köstebekler.
 

http://www.siirinhasi.com/siirler/kostebekler-2051.html

Şair:Süleyman Özpınar 22.08.2017.P.Tesi.