MEMLEKET AŞKI

07.05.2020


MEMLEKET AŞKI


Bir memleket aşkı,
Varki benim içimde.
O memleket yakar,
Yakar savurur beni.
Uçuşur küllerim
Dolaşır gök yüzünde.
Karışır bulutlara
Kaybolup gider.
O benim memleket'im
Üzerinden geçerken bile.
Yağmur damlaları dahi
Kavurur beni.
Yağdıkça yağmurlar
Dumanım tüter.
Bu memleket aşkıyla
Ömürler biter.
Arar gözlerim
O memleketin insanlarını.
Orda ne var ne yok
Hepsini bir çırpıda
Anlatmak ister.
Dökülür dilden
Sanki bir nameler gibi.
Daha zulada saklı
Görki kaç yıllık
Hikayelerimiz var.?
Artılar toplanır
Eksileri çıkarılır
Bir türlü denge kurlamaz.
Bir yere oturup
Anlata bilsek
Kahve içerken.
Hemde o
Kahve köpüğünün tadında.
Eskiden bir zamanlar diyerek,
Başlar bu hikayeler
Dökülüp gider
Ardı ardına.
Bazan dizler dövülür
Ardından ağzlar dolusu,
Dua dökülür.
Ardından başlar
Keşkeler.
Aniden geri vitesler.
Başlar şükürler.
Dersin boş ver be
Bu günümüzede
Bin şükürler.
Eldeki tesbih
Sanki ızdırap çeker.
Önce teker,teker
Sona doğru
üçer beşer.
Bazan insan
işte öyle hırslanır
Bazanda keyiflenir
Öyle gerçekten.
Memleketi anlatırken..!


Süleyman Özpınar.
22.12.2017.Cuma.




Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.