SULARBAŞI KÖYÜ BİR DEVRİ

12.01.2024


SULARBAŞI KÖYÜ BİR DEVRİ

 

Abuçavuş değirmende gözel ustaydı

Köye kuranı öğreten topal hocaydı

Cirnik derede Muhittin hoca yaşadı

Kel aziz selviye düz yol gibi çıkardı.

 

Çam ömer köymüzünün en uzun adamı

Tüm fakirlerin elinden tutan babamdı

Muhacir mehmet derseniz güzel adamdı

Babam onlara hep gardaş gibi bakardı.

 

Abubekir emmi kara saban yapardı

Şükrü dayı ekinlere galıç sallardı

Cart yusufda incelerde yalınız yaşadı

Uzun gadir sepetlerle üzüm satardı.

 

Süleyman yavan çalıştı ama yalnızdı

İdiriz veysel tavatır cırıt oynardı

Bekçi denilince kulaksız mevlüt  vardı

Köyde çobanlara yaman dayak atardı.

 

Çam mevüt bizlere en yakın bir komşuydu

Şıkır şıkır gece gündüz culfa dokurdu

Babam bilmezdi Çam mevlüt emmiden sordu

Doktor emmi kelpedenle dişler sökerdi

 

Murtaza mehmet sülo emmi çok sefildi

Kızıl ibrahim Kel halil cin gibilerdi

Zilkifli emmi köye bilmem nerden geldi?

Yetim Kadir derenin en sondaydı 

 

Gücük mustafa gerçekten yaman adamdı

Valla şeytana babucu tersten takardı

Urlu veyselnen Abdullah emmi gardaşdı.

Çıkartırdı bunlar köyde en güzel balı.

 

Kerim emmi part Musayla harık başında

Çatlakta köşeyi kapmış topal Abdulla

Sofu Mevlüt ,Bahri emmi yanı başında

Eşref emmi ölenlere mezar kazardı.

 

Sabri hocanın babası Mehmet amcaydı

Zemçi mevlüt küçük düze doğru yaslandı

Altlarından gözün harıkları akardı

Kazım çavuş düğünlerde oyun yapardı.

 

Yetim İbrahim gerçekten baba adamdı

Garının Muhammet abi onun damadı.

Göv miyesse teyze Ramazan oğlu vardı

Yetim Hacıömer emmininde damadı.

 

Kel Mevlütle,Yahya emmi uğraşıp durdu

Kel şeben çok yerde güzel harman savurdu

Necip emmi İzci mehmet iyi komşuydu

Ahmet emmi yeniliğin ağ babasıydı.

 

Hacıosman,Feyzullah emmiyle gadaşdı

İkisinin Ziyarette yaylası vardı

Almanyadan gelip golsuz Hacı ulaşdı

Tüm hisseleri  toplayıp çifliğin yaptı

 

İsmail emmide köyün giriş sağında

Yetimler var Küçük hasanların karşıda

Muhammet,Hacı Ömer emmi,yemliha

Yan tarafta  hacı pınar suyu akardı.

 

İdiris Veysel delikanlı ata binerdi

Kel Abbekir tomrukları iple çizerdi

Rabenin Recebi incelerde gezerdi

Karadoruk köyü bize emeksiz saldı

 

Abdurahman amca bizim bahçe komşumuz

Mehmet mustafa emmide duvar komşumuz

Tam yanı başımızdaydı Hurrem amcamız

Nuri emmi gerçek unutulmaz adamdı

 

Alirıza amca sorarsan köyün ağası

Reşit emmide "tomrukların baş belesı

Zemçi Hacıömer yetimlerin damadı.

Kurt ini dere yakını Yusuf emmi vardı.

 

Hepisininde ellerinden öptüm bayramda

Belki kokuları kalmıştır o toprakda

Sahip çıkın nolur eski ata yurduna

Orada kalmıştır belki nice anısı.

 

Girdim köy içine tanımadım meydanı

Sökmüşlermi duz daşını,hemde pınarı?

Harabe etmişler tüm o hatıraları

Hani benim evim noldu nerede galdı?

 

Sularbaşından çıktım ben giderim gayrı

Bozyokuşa kadar gıvrım gıvrım yolları

Yazıya çıkıpta seyrederken dağları

Geri dönüp baktım içim yandıha yandı

 

Ruhu şadolsun bu isimlerin hepisi

Bir devri yaşatıp köyümüze renk verdi

O zaman köyümüzün bir ahengi vardı.

Dönüp baksalar köy şimdi nehalde kaldı?.

 

Bu ataların hepsini köydeki lakapları ile hitabettiğim için özür dilerim. 

Hani bizim oralarda bir söz vardır er lakabıyla anılır.

Anca böyle tanınır maksadı ile yazdım.

Yoksa saygısızlığımdan değildir .

Bu atalarımızın hepsi saygı değer kişilikli insanlardı.

Ruhları şad mekanları cennet olsun.. 

Hayatta olanlara sağlık sihat ve huzur dilerim.

 

https://www.siirinhasi.com/siirler/sularbasi-koyu-bir-devri-248.html

Şair:Süleyman özpınar.ŞiirinHası.20.06. 2014




Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.