AH ÇOCUKLAR
Eli yüzde geçti bayak.
Canilerden yemiş dayak.
Kendiside yalın ayak
Êle diken olan çocuk..
Dudağımda hecelerim.
İsmin neydi bilemedim
Katran rengi gecelerin
Izdırabın çeken çocuk.
Ah be guzum sen ağlama
İsyan etme yaradana
Bu bir sınav insanlığa
Doğru yolu seçen çocuk.
Ana işkenceden bezmiş
Sınırları zorla geçmiş
Açlıktan nefesler bitmiş
Son suyunu içen çocuk.
Bumu dünyanı daralttı?
Vurdu hayatın kararttı
Onuda Allah yarattı
Bırakın yaşasın çocuk.
Sanki rüyadan uyandı.
Ekmeği bulduğun sandı
Üstüne mermiler yağdı
Tek kurşunla ölen çocuk.
Onun suçu doğduğu yer
O bir sabi bulduğun yer
Dua edip şükürler der
Bu dünyadan göçen çocuk.
Kahbe millet ocağında
O an Yunan toprağında
Anasının kucağında
Son nefesin veren çocuk..
Suriyedeki baskılarla göçe zorlanan
Önce gelip Türkiyeye sığınan.
Daha sonrada Avrupa yollarında kalan.
Çocukların övkülerini konu alan
Dörtlükler bunlar.…!
http://www.siirinhasi.com/siirler/ah-cocuklar-2414.html
Şair:Süleyman Özpınar.Sözeri
ŞiirinHası.05.10.2020.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.