BİZE KÜSENLER
Noldu o eski komşular?
Fatma ablalar, Ahmet amcalar,
Hiç kapılarını dahi açmazlar.
Neden bu hale geldi bu insanlar?
Hadi insanlar değişti, ya bu kuşlar?
Ben onsekizinci kattayım.
Bazan çatıya çıkarım
Üstten bazan martılar uçar,
Çatılara dahi konamazlar
Geçerken sadece tepemize sıçarlar.
Eskiden çatılar vardı çatılar
Serçelerin mekanıydı
Şimdi artık o serçelerde kayboldu.
Onlarında neslini kuruttu
Bu insan oğlu.
Hepsi küstü uzaklaşıp kayboldu.
Onların şarkılarıyla insan mest olurdu.
Yuva yaparlardı
Onların mekanıydı kremitle çatı arası.
Cıvıl cıvıl ses çıkardı ,
Oralarda yavrularını saklardı.
Şimdiki çatıların,
Üzerinden dahi uçmazlar
Zift kokusuyla zehirlenmekten korkarlar.
Ne komşular kaldı Ne kremitler
Ne çatı kaldı Ne serçeler
Nede yuvalardan gelen o ahenkli sesler.
Hepsi bizlere küsüp,uzaklaşıp gittiler..
http://www.siirinhasi.com/siirler/bize-kusenler-142.html
Şair:Süleyman özpınar.23 Ekim 2014 Perşembe.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.