KABUK BAĞLAYAN YARAMI KAŞIMA ( 2 )

05.11.2018

KABUK BAĞLAYAN YARAMI

GURCALAMA NOLUR ÇOK ACIYO—( 2 )..

Eski bayramlarımız vardı.

Çoğu evler gittiğimizde bozuk para verir lokum tutardı.

Bayramlarda o lokum kadar tatlıydı.

Akşam oturmalarına giderdik.Cevizler kırılıp kuru durlarla yenirdi.

Anamızda ocakta kavurga kavrurdu.

Mahalleyi sarardı onun kokusu.Her evde ekmek tandırı vardı.

Kimisinde yer tandırı.Kimisinde seki tandırı.

Ekmek pşirilirdi genelde hafta sonları.

Kocaman teştlerle hamur yuğrulurdu geceden.

Şafak sökerken tandır yanardı.

Sabah kahvaltısı o taze ekmekle yapılırdı.Sıcak sıcak üzerinede tere yağı sürülürdü.

Tandırın kalan köz üstüne bakraçlarla su konur ısıtılır o suyla çimerdik.

HEY GİDİ GÜNLER

Bizim eller ah o unutulmaz eller.

Gitti artık gelmez o güzel günler.

Soba önünde duran naylon leğenler.

Gitti artık gelmez o güzelim günler.

 

Hele şu melek gibi anama bak. Bir elinde sabun,birinde saplak. Rahat durmazsan iniyo şaplak.Bitti artık gelmez o güzelim günler. Herkes birbiri gibi sefil fakirdi. Yenen ekmeğin aşın tadı varidi.Biri çimer biriside sıra beklerdi. Yitti artık gelmez o güzelim günler. Büyükler sulukta küçükler leğende. Alkış tutun o giden güzel günlere. Unutulmaz anılar koydu bizlere. Gitti artık gelmez o güzelim günler.

Yanı başındaki boş kalan yerede patates gömerdik.

O patatesin kabuğu bile bir lezzetti.Onu çökeliğe bandırıp yemek o bir ömürdü.

Evlarimiz kerpiç ve taş yapı olduğu için pencere önleri geniş ve orda sabit duran bir radyo vardı.

O evin neşesi,

Türküler,oyun havaları,akşam acansı ve sonunda isdiklal marşıyla bayrak direğine çekilip kapanırdı.

Bizimde gaz lambaları yavaş yavaş sönerdi.Lamba deyipte gelip geçme.

Ah,ah o lamba camı silen değerli eller.

İnan dünyalar,dünyalar değer.

Nineler, Analar, Kızlar Gelinler.

Nefesleriyle üfleyip,

Tülbentiyle sildilerdi.

O öpülesi eller,

O kutsal eller yere koyar lambayı üfleyerek söndürür.

O saattan sonra aile bireyleri yerine yatardı.

Kış mevsimiyse herkes aynı odada.

Ne güzeldi,herkes birbirinin kokusuna doyardı.

Bunlar daha ilk okul çağlarındaydı.

 

Süleyman Özpınar.

05.11.2018.Pazartesi.