KOÇ ZAMANI

06.10.2023

KOÇ ZAMANI

Koç katımına tam bir ay vardı.

Bizim çoban işi bıraktı.

Sebep neydi bilmem ama ?

Son ihale bana kaldı.

Koca sürüyü kattılar önüme.

Yerde sürünen keçeyi aldım sırtıma.

Ben neyimki daha 13 yaşımda

Davar sürüsünü salardım otlağa

Ben anlımı koyardım sopaya

Öyle uyurdum ayakta

Ama güvendiğim birde itim vardı

O sahibolurdu davarlara

Bir ay bitip indik ovaya

İşte orda bitmiş oldu

Bizim Çobanlıkta macera.

Koç katmaya indik köyün en sonunda,

Gölerin ordaki Çayırlıklara.

Sanki karnaval var herkes orda.

Koçları bir görsen renga renk boyanmış

Aşu boyası,ceviz kınası.

Koçlara gerdanlıklar yapmışlar,

Elmalardan,dağ alıcından.

Kimi boynuna kimi boynozlara.

Sırtlarına birer heybe atmışlar.

Hele o heybelere neler doldurmuşlar

Tere yağıyla yapılan un helvası

Yanında bir guşgane çeleli bulgur pilavı,

Bir çıkın tandır ekmeği,

Ayranlar cacıklar,her çeşit sebze meyveler.

Herkes toplandı söğütlerin altına.

Halı gibi çimler üstüne,

Sofralar kuruldu.

Yemekler yenirken bir fısıltı başlar,

Bu fısıltı çoban trasferi.

Herkes koçunu katar.

Koçlar kendi işine bakar.

Ağalar yeni çobanlarını tutar.

Çoban koyunları alıp dağlara çıkar

Ordan uzaklaşırlarken

Başlar yanık yanık kavallar,

Arkasından hoyratlar.  

 

http://www.siirinhasi.com/siirler/koc-zamani-284.html

28.kasım. 1969 Şair:Süleyman Özpınar.