KÖYÜMÜN SU DEĞİRMENİ
O ses aldı beni benden.
Köyümün su değirmeni.
İç dünyama huzur veren.
Köyümün su değirmeni.
Su akışı baş döndürür.
Akar hızla daş döndürür
Gece gündüz un üğütür.
Köyümün su değirmeni..
Çoval çoval buğday indi
Un olarak döndü geri .
Gördüm artık sonu geldi
Köyümün su değirmeni..
Orda geçti bizim ömür.
Vurur çarka su köpürür.
Buğday gelir un götürür.
Köyümün su değirmeni.
Değirmende şak şakmı ne?.
Ben aşıktım o sesine.
Diyecek yok cilvesine.
Köyümün su değirmeni.
Çoval döşek aba yorgan.
Her eşekte bağlı urgan.
Bende kaldı çok hatıran.
Köyümün su değirmeni.
Kul malıdır dememişler.
Kadir kıymet bilmemişler.
Yıkıp viran eylemişler.
Köyümün su değirmeni.
Gördüm yakılmış kapılar.
Taşların dahi kırmışlar
Sade yetim bırakmışlar,
Köyümün su değirmeni.
Araziler otlar sarmış
Her köşeden biri dalmış
Dört direk üstünde kalmış.
Köyümün su değirmeni..!
Özpınarlar adı kaldı.
Herşey bitti anı kaldı
Her lokması sanki baldı
Köyümün su değirmeni.
http://www.siirinhasi.com/siirler/koyumun-su-degirmeni-1967.html
Şair:Süleyman Özpınar.Sözeri.20.02.2017.P.Tesi.
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.