TAVUKLARIN İMDADINA YETİŞTİM

19.10.2019


TAVUKLARIN İMDADINA YETİŞTİM

Biraz geç kalsaydım İmdat tavukları pişirecekti.

Bu canlı olarak yaşadığım bir hikaye .Şimdi aklıma geldi..

Halkalı yeni doğan mahallesinde kaldığımız zamanki bir hikaye bu hemen kısaca özet anlatayım.Bir sabah erkenden Kalktım işe gidecem.Mahallenin alt tarafında bir kahve var.

iKahveye varmadan Bir simit aldım orda bir çayla yer giderim dedim.Tam kahvenin kapısına yaklaştım.kış günü ,kanatlı kapı sona kadar dayalı Kahvenin çaycısı ortalarda yok.Bir baktım masanın arkasına saklanmış.İki eliyle sanki denizde yüzer gibi iki elini açmış vücuduna doğru çekiyo hemde gel gel gel diyerek sesleniyo .Dedim lan bu kafayımı yemiş bana niye böyle bir hareket yapıyo diye düşündüm .Bir baktımki kapının arka tarafına kadar iki üç tane tavuk girmiş..Hemen gelip kapıyı kapayacak ..Tavukları yakalayıp kesecek.Tabiki ben içeri girince tavuklar pııırrrr koşup gittiler.Kalktı masanın altından ,ne yaptın be abi ? Ekmeğimizle oynadın.Ne güzel düşürmüştüm tuzağa diye yarı şaka bana çıkıştı.Bende dedim .Peki komşuya ne cevap verecektin?Komşunun ruhu duymadan tavukların ruhu kalmazdı deyip kahkahayı bastı....

Süleyman Özpınar..

 




Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.