VERMEYİNCE MEVLA
Bir o bahardan bir bu bahara.
Koşup durduk işte bu arada.
Bizler ne kadar hızlı koştuksa.
Yine fukara yine fukara..
Bu nedir dersen ekmek arama.
Hayat ucundan taki sonuna.
Her gün zıpladık daldan dallara.
Kalbi fukara beyni fukara.
Sanmayın başladım ben isyana
İşte onu hiç yapmam hayatta.
Servet layık değil belkide bana.
Haydi fukara gezdi fukara.
Yetişemiyom nerde o para.
Kuzu yemedim kuru makarna.
Dolaşıp geldim eski mekana.
Gitti fukara geldi fukara..
Ne olduda kaynakların kurudu.
Sular akarken dostun çoğudu.
Hani o dostlar hepsi yok oldu?
Aklı fukara fikri fukara.
Özpınar akıp doldu cüzdana
Bir talan vurdu baktık ardına.
İlk günkü gibi olduk sonunda.
Yedi fukara doydu fukara.
http://www.siirinhasi.com/siirler/vermeyince-mevla-2196.html
Şair:Süleyman Özpınar.24.09.2018.Pazartesi
Bu şiirin her türlü telif hakkı kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin almadan kopyalanması 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri yasasına göre suçtur.