KÖYDEN BİZE KALANLAR

31.05.2025

KÖYDEN BİZE KALANLAR

 

Asla doyamazdın köyde hayata

Seneler geçsede kalpten silinmez

Acı tatlı geçip giden yaşama

Unutulmaz ama geri dönülmez.

 

O günlerden bize anılar kaldı

Mis kokulu sıcak ahırlar vardı

Her çocuk orada oyun oynardı

O neşeye şimdi neler verilmez.

 

Alt köşede ahır sekisi vardı

Orada çalışan işçi yatardı

Aile işlerine zaman katardı

Zaman kıymetlidir paha biçilmez.

 

Akşam olur sürü eve dönerdi

Kuzuları anne diye melerdi

Anne nasıl tanır bu gelen sesi

Bu nasıl sırdır asla bilinmez.

 

Sonbaharda patatesler sökersin

Ateş yakıp küllerine gömersin

Patates çökelek dürüm dürersin

O lezzetler her mekanda tadılmaz.

 

İşler ağır hemde bazan çileli

Her çilenin vardır elbet bedeli

Yorulunca seç bir söğüt gölgesi

O değeri hiç bir alet ölçemez.

 

Şimdi gençlik her köşede sevişir

Eski gençlik gizli gizli görüşür

Belki töre eskilere dönüşür

Her yoldan geçilir töre geçilmez.

 

Özpınar bunların özünden geldi

O günkü atalar izinden geldi

Nice dik yokuşlar düzünden geldi

Bu yol varken başka yolda seçilmez.

 

https://www.siirinhasi.com/siirler/koyden-bize-kalanlar-2713.html

Şair: Süleyman ÖZPINAR. Şiirin hası. 31.05.2025